علت بیماری آبله در گوسفندان چیست؟
آبله در گوسفندان، یکی از بیماری های گوسفندان، می باشد. این یک بیماری ویروسی و حاد است که، سریعا به سایر گوسفندان در گله منتقل می شود. این بیماری مزمن باعث ایجاد ضایعاتی در تمام پوست و بدن گوسفند می شود.
بیماری های گوسفندان، دامداران را با مشکلاتی نظیر خسارت و ضررهای فراوان روبرو می کند.پس بهتر است با انواع بیماری های گوسفندان آشنا باشند، تا در صورت مشاهده علائم، از شیوع بیماری در گله جلوگیری کنند و با انجام اقدامات مورد نیاز مانند جدا کردن گوسفند مبتلا از سایرین گوسفندان، مشورت با دامپزشک به سلامت و پیشگیری از شیوع بیماری در گله و حفظ سود خود کمک کنند. بنابراین برای افزایش اطلاعات دامداران و جلوگیری از هم گیری بیماری آبله در این مقاله درباره بیماری آبله در گوسفندان، علائم، پیشگیری و درمان پرداختیم.
آبله گوسفندی چیست و راه های انتقال آن چیست؟
بیماری آبله در گوسفندان، جز بیماری های شایع در دام ها می باشد. این بیماری پس از ورود به بدن گوسفند، دام را مبتلا می کند. اولین نشانه که تعیین کننده ابتلا شدن گله به این بیماری است، تاول های پوستی روی بدن گوسفندان می باشد.
در این مرحله اگر دامدار اقدامات مهم و اولیه را انجام ندهد، بیماری در دام پخش می شود و بیماری تشدید می شود. با اینکه این بیماری شامل حال تمام گوسفندان می شود، اما بره ها و گوسفندان مسن بیشتر در معرض آبله هستند.
رایج ترین راه های انتقال این بیماری،از طریق ضایعات پوستی، تنفس، مدفوع، بزاق و ترشحات بینی گوسفندان مبتلا می باشد. به علت همه گیر بودن بیماری آبله در گوسفندان، با مبتلا شدن یک گوسفند تعداد زیادی از گوسفندان دچار این بیماری می شوند. این بیماری به دو صورت انتقال می یابد:
- مستقیم: در اغلب مواقع، آبله در گوسفندان از طریق مستقیم انتقال می یابد. گوسفند مبتلا برای اینکه میزان خارش خود را کم کند، بدن خود را به گوسفندان دیگر می چسباند.
- غیر مستقیم: انتقال آبله در گوسفندان، در برخی موارد غیر مستقیم است، برای مثال ویروس می تواند از طریق مادر به جنین منتقل شود یا اگر بستر،خوراک یا آب حیوانات آلوده باشد، انتقال صورت می گیرد.
آبله گوسفندی
علائم بیماری آبله گوسفندی
- نمایان شدن التهابات پوستی مانند جوش در نواحی صورت، پستان پس از 2 تا 5 روز
- عدم حفظ تعادل و ایستادن
- بی اشتهایی گوسفندان
- به حالت مرده در آمدن غشای مخاطی چشم، بینی و لب
- کاهش میزان شیر
- بی کیفیت شدن پشم گوسفندان
اگر این بیماری آبله در گوسفندان تشدید شود، ضایعات پوستی در سر تا سر بدن مانند لب، گونه، پوزه، بینی، گوش، پا، ران، شکم، چشم، گردن و پستان پدیدار می‌شود. بیماری آبله موجب ضعیف شدن دام می شود.
راه‌های عدم انتقال بیماری به تمام گله
برای عدم انتقال بیماری، به تمام گله باید دوره منظم و اصولی واکسیناسیون رعایت شود. اگر واکسن در زمان خود تزریق شود، از بسیاری از خسارات احتمالی جلوگیری می شود. اگر گوسفندی به این بیماری دچار شد، اقدامات اولیه ای نظیر جدا کردن گوسفند مبتلا تا 45 روز از سایر گله می باشد. محیط را با ضدعفونی کننده‌هایی نظر اتر ۲۰ درصد، کلروفرم و فرمالین ۱ درصد و فنل ۲ درصد ضدعفونی کنید. اگر گوسفندی به آبله مبتلا شد، در اسرع وقت با دامپزشک تماس بگیرید تا اقدامات درمانی را انجام دهد، علاوه بر این باید دام سریعاً قرنطینه شود.
عدم انتقال بیماری آبله
نکاتی در خصوص واکسن آبله
موثرترین راه، برای پیشگیری از آبله در گوسفندان، استفاده از واکسن آبله می باشد. این بیماری بیشتر در تابستان شیوع می شود، پس بهتر است در اردیبهشت یا خرداد به گوسفندان تزریق شود.
برای پیشگیری از مبتلا شدن گوسفندان به این بیماری می بایست، 5 سی‌سی از واکسن آبله به گوسفندان بالغ و 5/2 سی سی برای بره های سه ماهه تزریق شود. همچنین بره‌ها بعد از سه ماهگی و در یک سالگی واکسن نیاز دارند تا واکسن را دریافت کنند.
این واکسن برای میش های باردار در ماه آخر بارداری منع مصرف دارد. یکی از نکات مهم دقت به تاریخ تولید واکسن آبله، قبل از تزریق می باشد. برای تزریق این واکسن شیشه واکسن را با صد میلی‌لیتر آب نمک مخلوط کنید و سپس تزریق نمایید.
سوالات متداول
- علائم آبله در گوسفندان چیست؟
از علائم آبله می توان به بی اشتهایی، وجود التهابات پوستی در بدن گوسفند، عدم تعادل کاهش میزان شیر گوسفند و در موارد حادتر به التهابات روی گونه، پوزه، بینی، ران، شکم، چشم، ران و شکم اشاره کرد . - چه راه هایی برای پیشگیری از آبله وجود دارد؟
مهمترین اقدام برای پیشگیری، واکسن آبله و در صورت مبتلا شدن یکی از گوسفندان قرنطینه کردن گوسفند مبتلا از سایرین گوسفندان می باشد - راه های انتقال آبله در گوسفندان چیست؟
بیماری آبله از دو طریق مستقیم و غیر مستقیم به دام منتقل می شود. در روش مستقیم از طریق تنفس، بزاق و… بیماری منتقل می شود. اما در روش غیر مستقیم از طریق مادر به جنین یا محیط آلوده به بیماری به فرزند می رسد.