بیماری طاعون نشخوارکنندگان چیست؟
یکی از بیماری های خطرناکی که در دامداری ها سلامت گوسفندان و بزها، را به خطر می اندازد طاعون نشخوارکنندگان می باشد. نام دیگر این بیماری طاعون بزی یا PPR می باشد. این بیماری واگیردار یک نوعی از ویروس به نام موربیلی می باشد. اولین بار این بیماری در ساحل عاج رخ داد. امروزه این بیماری در هند آفریقا و ایران نیز یافت می شود.
متاسفانه این بیماری مسری جز خطرناک ترین بیماری های دامی در سازمان بهداشت جهانی محسوب می شود. از همین رو اگر به موقع پیشگیری و درمان نشود، ضررهای جبران ناپذیری را در صنعت دامداری باقی می گذارد.
این ویروس به راحتی قابل همه گیر است و گوسفندان، بز ها، شترها و حیوانات وحشی را دچار می کند. در اوایل شروع بیماری، مبتلا علائمی نظیر تب، تنگی نفس، اسهال، ترشحات دهان و چشم را دارد. اما می توان این بیماری واگیر دار را با واکسن کنترل کرد. در ادامه به راه های درمان و علائم این بیماری می پردازیم.
نحوه انتقال بیماری طاعون نشخوارکنندگان
- تماس دام سالم با دام مبتلا
- ویروس در علائم این بیماری مانند ترشحات چشم، بینی، دهان و مدفوع آبکی وجود دارد.
- از طریق عطسه، سرفه و استنشاق هوای آلوده دام
- وجود ویروس در ترشحات عفونی در بستر دام ها و آبشخورها عامل انتقال است، اما ویروس خارج از بدن مبتلا در مدت طولانی زنده نمی ماند
- ورود دام مبتلا به منطقه جدید
علائم بالینی طاعون نشخوارکنندگان
بیماری طاعون نشخوارکنندگان حدود 4 تا 5 روز زمان می برد، تا بیماری اولین علائم خود را بروز دهد. این بیماری به صورت حاد یا فوق حاد می باشد. از علائم این بیماری طاعون نشخوارکنندگان می توان به تب همراه با افسردگی اشاره کرد.
در صورتی که علائم اولیه را در مبتلا مشاهده کردید، باید سریعا درمان شود، زیرا امکان مرگ و میر در اثر این بیماری مسری وجود دارد. اگر این بیماری در دام همه گیر شود بسیاری از گله از بین خواهند رفت. همچنین در صورت باردار بودن گوسفند جنین سقط خواهد شد. از علائم دیگر این بیماری موارد زیر را می توان نام برد:
علائم بالینی طاعون نشخوارکنندگان
- تب و لرز شدید
- ترشحات چشمی بینی و دهان
- التهاب روده و ریه
- زخم دهانی
- پف کردن دام به دلیل سیخ شدن موی بدن دام
- قرمزی چشم ها
- مرطوب شدن زیر چشم و پوز دام که پس از خشک شدن موجب چسبندگی و اختلال تنفسی می شود.
- اسهال
- بوی تعفن از دهان دام
- تنفس سریع یا مشکل دار دام
- گودی چشم ناشی از اسهال
- بی اشتهایی و سستی بدن
- تغییراتی در پوشش مخاطی، مهبل، واژن و دهان دام
درمان بیماری طاعون نشخوارکنندگان
یکی از روش های درمان این بیماری مسری استفاده از آنتی بیوتیک ها، ویتامین AD۳E و داروهای ضد التهاب می باشد. زیرا با عفونت های ثانویه مقابله می کند. یکی از دلایلی که دام در این بیماری از بین می رود، بی آبی ناشی از اسهال می باشد. در این حالت زیر چشم گوسفند گود می شود.
از همین رو مایع تراپی و قرار دادن آب در تغذیه مبتلا از مرگ گوسفندان پیشگیری می کند. علاوه بر این مصرف دیفلوفناک سدیم در کنترل و بهبود بیماری طاعون نشخوارکنندگان اثربخش است. همچنین می توان با استفاده از مواد غذایی حاوی ویتامین c ضایعات لب و دهان که عوارض این بیماری بوده است، را درمان کرد.
درمان بیماری طاعون نشخوارکنندگان
جلوگیری از بیماری طاعون
از روش های کاربردی و کم هزینه برای پیشگیری از این بیماری واگیردار، واکسینه کردن منظم مدام می باشد. در صورت مبتلا شدن یکی از دام ها، به سرعت مبتلا باید قرنطینه شود و مابقی دام واکسینه شوند.
اما اگر تعداد دام بیمار زیاد باشد، باید از بین بروند. تا خسارت را به دیگر دام وارد نکنند. برای مبتلا نشدن دام به طاعون نشخوارکنندگان، باید با رعایت بهداشت بیماری را از دام دور کرد.
ویروس این بیماری در اثر نور خورشید و ضدعفونی کننده ها از بین می رود. جدا کردن گوسفندان مبتلا از سایر دام از همه گیری این بیماری کمک می کند. همچنین دفع صحیح لاشه گوسفند مبتلا از روش های پیشگیری این بیماری می باشد.
سوالات متداول
- علائم بیماری طاعون نشخوارکنندگان چیست؟
این بیماری واگیردار، اگر درمان نشود کل گله را دچار بیماری می کند. ممکن است دام بمیرد. در نتیجه تشخیص به موقع علائم و درمان مهم است. از علائم این بیماری می توان به تب و لرز، ترشحات چشم، بینی قرمزی چشم، اسهال، تنفس سخت، زخم و التهاب دهان اشاره کرد. - روش درمان بیماری طاعون چیست؟
مصرف آنتی بیوتیک ها، ویتامین ها و داروهای ضدالتهاب این بیماری را کنترل و درمان می کند. همچنین استفاده از دیفلوفناک سدیم این بیماری را بهبود می دهد. برای مبتلا نشدن سایر دام آنها را جدا و واکسینه کنید.